Yapılan araştırmalar, aile ile beraber yenen yemeklerin sıklığı ile, çocukların ruhsal durumu ve akademik başarısı arasında olumlu bir ilişki olduğunu gösteriyor.
Ailece yenen yemeklerin sıklığı arttıkça; çocuk ve ergenlerde alkol ve madde kullanımının, beslenme sorunlarının, şiddet davranışı ve intihar düşüncelerinin azaldığı görülmüş. Aynı zamanda yine aile yemekleri sıklığı arttıkça çocukların benlik saygısında ve akademik başarıda artış gözlemlenmiş.
Tabi bu sadece ilişkisel bir çalışma, yemek yeme düzeninin nasıl olup da bu olumlu etkiyi sağladığını açıklamıyor. Ancak biraz fikir yürütüp tahmin etmek de zor değil.
Aile içinde gerilimin yüksek olduğu, ebeveynlerin çocuklarıyla ilişkisinin zayıf olduğu, televizyon karşısında yemek yendiği ve “yemeğini bitirdin, bitirmedin” kavgasının yaşandığı bir masada ne kadar sık ve düzenli yemek yenirse yensin yukarıda saydığımız olumlu gelişmelerin görülmesi pek mümkün olmayabilir.
Bu yüzden yemek saatlerini gerginlikten uzak, ailece sohbet edilebilen, ekranların kapalı olduğu bir ortamda gerçekleştirmek önemli. İşin aslı aile yemekleri, aile içi iletişimi arttırması sebebiyle olumlu etkiler gösteriyor.
Peki şartlar uygun değilse?
Ülkemizde vardiyalı ya da uzun saatler çalışan ebeveyn sayısı oldukça fazla. Dolayısı ile bu ailelerde düzenli yemek saati pek mümkün olmuyor. Bu sebeple aile içinde azalan iletişimi başka yollarla telafi etmek de yine çocuklar üzerinde olumlu etki yapacaktır.